Göldeki Kurbağalar Masalı
Bir zamanlar yemyeşil bir vadide, kıyısında kuşların cıvıldadığı ve çiçeklerin açtığı büyük bir gölde iki kardeş kurbağa yaşarmış. Bu kurbağalar, gölün serin sularında keyifle yüzer, geceleri ay ışığında şarkılar söylermiş. Ancak yaz mevsimi gelip de sıcaklık arttıkça gölün suları azalmaya başlamış. Kurbağalar, gölün bir gün tamamen kuruyacağından endişe etmişler. Ve korktukları şey sonunda gerçekleşmiş; göl, kavurucu yaz güneşi altında tamamen kurumuş.
Kurbağalar, kendilerine yeni bir yuva aramak zorunda kalmışlar. Bir sabah erkenden yola çıkmışlar. Az gitmişler, uz gitmişler, dere tepe düz gitmişler. Günlerce arayışlarına devam etmişler, ama ne bir göl ne de bir dere bulabilmişler. Bir gün, yorgun ve susuz halde dolaşırlarken önlerine bir kuyu çıkmış.
Kurbağalardan biri, kuyunun kenarına yaklaşmış ve içeri bakmış. Kuyunun derinliklerinde biraz su olduğunu görmüş. Heyecanla diğerine seslenmiş:
‒ Gel kardeşim! Şu kuyunun içine inelim. Bak, su var ve çok serin görünüyor. Burada rahatça yaşayabiliriz!
Diğer kurbağa, kardeşinin heyecanına katılmamış. Kuyunun kenarına gelip bir süre düşünmüş. Gözlerini kapatıp bir an için o kuyunun da kuruyabileceğini hayal etmiş. Sonunda başını kaldırarak kardeşine şöyle demiş:
‒ Ya bu kuyu da kurursa? O zaman buradan nasıl çıkarız?
Kardeşi onun bu sözlerine gülmüş ve,
‒ Ama burada su var. Bizim hemen suya ihtiyacımız var! diye ısrar etmiş.
Fakat akıllı kurbağa kararından dönmemiş.
‒ Ben başka bir yer aramaya devam edeceğim. Eğer sen burada kalmak istersen, bana şimdiden hoşça kal, demiş.
Akıllı kurbağa kuyudan uzaklaşmış ve yoluna devam etmiş. Uzun bir süre daha aramış, sonunda yemyeşil otlarla çevrili, bol sulu bir dereye ulaşmış. Orada keyifle yaşamaya başlamış.
Kuyuda kalan kardeş ise bir süreliğine kuyunun suyundan faydalanmış, fakat yazın kavurucu sıcakları devam ettikçe kuyunun suyu da giderek azalmış. Sonunda kuyu tamamen kurumuş ve orada kalan kurbağa çıkacak bir yol bulamadığından, susuzluk içinde zor bir durumda kalmış.
Akıllı kurbağa, bu olaydan sonra her zaman geleceği düşünerek kararlar almanın ne kadar önemli olduğunu anlamış ve bunu tüm diğer canlılara anlatmış. Göç eden diğer kurbağalar, onun bu hikâyesinden ders almış ve güvenli yerlere gitmeden önce her zaman tedbirli davranmışlar.
Ve böylece, “İş insanın aynasıdır” atasözünün ne kadar doğru olduğunu bir kez daha anlamışlar.