Yavru Deve Masalı
Var var iken, yok yok iken, uzak bir diyarda, bir ormanın tam orta yerinde bir deve ile ailesi beraber yaşarmış. Bu ailenin minik bir yavrusu varmış. Anne deve, nereye giderse minik yavruyu da yanında götürür, onu eğiterek hayatta kalması için ona tecrübelerini aktarırmış. Nerelerde yiyecek bulacağını, nasıl tehlikelerden korunacağını ona öğretmek için çabalarmış. hangi koşullarda nasıl hareket etmesi gerektiğini ,öğretmeyi çabalar imiş.
Günlerden bir gün , çölün bir ucundan diğer bir ucuna geçmeleri gerekmiş. Anne devenin üzerine yükler yüklenmiş, sıcak bir yandan, yükler bir yandan zorlukla yürüyüp gidiyorlarmış. Bizim yavru deve hoplayıp zıplamaya, oyun oynamaya çalışıyormuş. Anne deve onu tutuyor, zaman zaman yavrusuna kızıp, yavaş olmasını söylüyormuş ama nerede? Bizim akılsız hoplayıp zıplamayı hiç kesmiyormuş. Yol boyunca annesini hiç dinlemeyen yavru deve, kulaklarını her şeye kapatmış sanki. Annesi ne dese dinlemiyor,hoplayıp zıplamaya devam ediyordu.
Anne deve bir süre sonra sıcaktan ve yüklerden iyice bunalmışken, bir kum fırtınası çıkmış. Bizim yavru deve ömründe ilk defa kum fırtınası gördüğü için ne yapacağını şaşırmış. Annesinin yanına iyice sığınmış, gözlerini kapatmış ve epeyce zaman kum fırtınasının ortasında sakin sakin durmuşlar. Kum fırtınası bittikten sonra anne deve gözlerini aralamış , bakmış ki bizim yavru deve ortalıkta yok. Kalbi küt küt atmaya başlamış:” Develer itaatkar hayvanlardır, bu kime benzedi böyle bilmiyorum ki diyerek sağa sola bakınmaya başlamış. Bir ara yavru devenin kendisine doğru koştuğunu görüp rahatlamış. Anne yavrusunu bulunca çok sevinmiş.Biraz sonra tekrar yola koyulmuşlar ama yavru deve o kadar yorulmuş ki, bir adım daha atacak hali yokmuş. Kurallar uymayı hala öğrenmemiş olan yavru deve Annesine yalvarmış, :
– “Anneciğim, biraz yavaş yürü çok yorgunum sana bir türlü yetişemiyorum”.
Bunun üzerine anne deve,
– “Ah yavrum” demiş, yapabileceğim bir şey yok. “Yular ben de değil ki, yular başkasının elinde, o benim hızlı yürümemi isterse hızlı yürüyorum. Durdurunca duruyorum, koşturunca koşuyorum. Sen de öğren artık bu kuralları. Yular başkasının elinde olunca kuralları o koyar unutma. Unutmada hızlı yürü biraz. Yoksa azar işiteceğiz.”