Kocamış Aslan Masalı,
Bir varmış, bir yokmuş,
Allah’ın deli kulları çokmuş,
Bizden daha delisi hiç yokmuş.
Günlerden bir gün, kral aslan
Ormanlara korku salan,
Ormanların kralı aslan,
Yaşlanmış, yatalak olmuş,
Evine kapanıp iç çeker dururmuş;
“Hey gidi günler hey” diye.
Dünkü yavru aslanlar başlamış
Onun zayıflığından yararlanmaya;
onu görüp saklananlar, üstüne yürür olmuş:
At gelmiş karnına tekme atmış,
Kurt gelmiş ayağını ısırmış,
Öküz gelmiş boynuzlamış.
Aslan perişan, yaralı, üzgün…
İhtiyarlıktan kükremeye kuvveti yok.
Ah vah etmiyor boş yere,
Ölümü bekliyor biçare.
Tam kendini salmış, ölecek,
Bir de ne görsün? Eşek!
O da gelip tekme atacak aslana:
— Yoo, demiş kalkmış ayağa,
Ölmeye razı olduk ama yeter;
senden tekme yemek ölümden beter.